56. HO HO HO

 56.

 

HO HO HO

„Jest taki czas, który zwalnia

Nasze życie.

Jest takim miesiąc, na który

czekamy cały rok.

Jest to magiczny czas.

Jest to rodzinny czas.

Radosny czas, życzeń,

prezentów i miłości.

I tradycji- to jest to, co kocham.

Wesołych Świąt”

{radosna twórczość wieczorna BzPR, dla Was}

 

U mnie w domu już świątecznie. Palę białe świece w stroikach, choinka też się pali, girlanda na oknie- obowiązkowo. Święta wyglądają z każdego kąta pokoju gościnnego. I nie tylko. Tak było zawsze odkąd mam „swój” dom. A mój dom jest tam, gdzie Ja. Mama, babcia, kobieta- w Anglii czy w Ameryce, Afryce etcw.

Na Święta mój dom zawsze wyglądał czerwono-biało-zielono. Bombkowo, kokardowo, złotowo, stroikowo, świeczkowo, girlandowo…jednym słowem pełen kicz świąteczny. Ale mam nadzieje, że z gustem. Obowiązkowo obrusiki, serwetki świąteczne- od mojej Irenki (cioteczki😊). Też gustowne i śliczne.

W tym roku choinkę ubierało dwóch moich kochanych chłopczyków- w zeszłym roku jeden z nich miał tylko roczek, więc nawet nie wiedział o co chodzi (ale bardzo się cieszył na widok kolorowych światełek- no coś migało). Więc mój starszy wnusio ubierał sam.

Forest (mój 1szy wnusio) teraz, dokładnie wiedział o co chodzi- i doczekać się nie mógł. Poza tym, pamiętał o pierniczkach, które robił ze mną w zeszłe święta. Nie wspomniał o Spidermenie czy innych bohaterach- tylko o pierniczkach! No i czy to nie jest magia świąt?! 😊

Wiadomo, że jako mały chłopczyk, czeka na super bohatera tego czasu- w postaci Mikołaja. Zadaje takie urocze, dziecięce pytania- gdzie M. zostawi prezenty, a czy zdążył przeczytać jego list z życzeniami (bo przecież dzieci z całego świata wysyłają swoje życzenia). Ich świat jest jeszcze bajkowy. I niech będzie jak najdłużej.

A w tym grudniu, miałam niewątpliwą przyjemność oglądać dwóch maluchów, którzy ubierali moją choinkę. I razem robiliśmy też pierniczki.

A więc dla mnie to jest magia świąt. Niewiele miałam- przez ostatnie lata- jakiejś pomocy przed świętami od moich dzieci, odkąd się wyprowadziły. A tu proszę, małe bąble które pomagają babci!

Moi kochani!

Ponieważ przed świętami byłam dość mocno zajęta- to nie miałam dość czasu aby napisać to co miałam napisać 😊.  W związku z tym, popełnię to w najbliższym czasie.

A piszę do Was, czekając na moich bliskich i przyjaciół, słuchając kolęd, przy zapalonej choińce i zastawionym stole.

Chciałabym, aby w te święta nie zabrakło Wam miłości, spokoju, zdrowia. Abyście spędzili je tak, jak sobie tego życzycie. I aby nikt w te święta nie był sam.

Życzę wszystkim aby w chwili zadumy pomyśleli o tym, że wszyscy jesteśmy stworzeniami boskimi. Czy mamy jasny czy ciemny kolor skóry. Abyśmy pamiętali, że zwierzaki to też są stworzenia boskie- i aby ludzie je więcej kochali.

Całemu światu życzę więcej tolerancji a co za tym idzie- szacunku i miłości.

Z całego serca

WESOŁYCH ŚWIĄT!

Wasza Babcia z Piekła Rodem

 

 

Kapusta z truflami i siemieniem lnianym

Brzmi dziwnie? A czemu nie! Przecież to święta.

Do kapusty idą oczywiście pokrojone grzyby z lasu (ówcześnie namoczone), smażona cebulka (pokrojona w kostkę, smażona na oliwie), pare goździków, liście laurowe, ziele angielskie, pieprz, troszkę soli, zmielony kminek (nie kumin), starta marchewka, śliwka suszona.

Kiedy kapusta jest już gotowa i przestudzona, dorzucam do niej łyżkę siemienia lnianego i dwie czubate łyżki gotowych do spożycia trufli mielonych.

Życzę smacznego!